۱۳۹۴ بهمن ۱۲, دوشنبه

جادوی آشپزی ایرانی

کارد بخوره به شکمم. اما برای شام باید فکری کرد. شاید قرمه سبزی بپزم، این اثر هنری تاریخی و میراث معنوی رسیده از نیاکانمان.
تاریخ بلندی لازم است تا ملتی ترکیب جادویی سبزیجات معطر، گوشت گوسفندی، لوبیا و لیموی عمانی و البته زعفران را کشف کند.
قرمه سبزی مثل گردش اسلیمی در تذهیب و فرش ایرانی، مثل دستگاه شور در موسیقی ایرانی و مثل طاق ها و مقرنس ها در معماری ایرانی است. چیزی است تماما متعلق به خودمان. طعم لطیف این خورش با هیچ خورش دیگری قابل قیاس نیست. آشپزی، بخش قابل خوردن فرهنگ و تاریخ یک ملت است و قرمه سبزی از مهمترین بخشهای آشپزی ملی ماست.
برای تکمیل عرایضم احتیاج به عکس داشتم، محبور به سرقت شدم. شب عکسهای خودم را میگذارم.


عکس سرقتی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر