شیر پلاو

خوراک دادن به افراد دیگر، تقدیم مهر و محبت است، آنهم مهر و محبتی که تبدیل به خون و گوشت می شود. از این رو است که میهمان کردن و خوراک به تعارف دادن نزد همه ملتها از اهمیت احساسی و معنوی خاصی برخوردار است.
پیش اقوام و ملیتهای مختلف ایرانی تبار نیز تقدیم خوراکی و میهمان کردن به همین سیاق است و ترتیباتی که میزبان برای میهمان تدارک می کند صرفنظر از ارزش مادی آنچه در سفره می نهد، نشانگر میزان احترام و درکی است که ایرانیان از اهمیت «هم سفرگی» داشته و دارند.
در متون قدیمی آشپزی ایرانی، شیر برنج امروزین را «شیر پلاو» نامیده  و از زمره خوراکهای اصلی به حسابش آورده اند. یعنی در وعده ای مانند خوراک اصلی صرف می کرده اند. شاید امروز هم در روستاها «شیربرنج» به صورت وعده اصلی غذا خورده شود، اما در شهرهای بزرگ، شیر برنج در زمره «پس غذاها» یا همان دسر ها محسوب و عرضه می شود.
یکی از دوستانم به شیر حساسیت دارد و اتفاقاٌ عاشق شیر برنج است، برایش شیر برنجی با شیر نارگیل درست کردم، نتیجه عالی بود، به ویژه ترکیبش با مربای هلو یا میوه عنبه فوق العاده از کار در آمد.
برنج را با کمی آب بیش از معمول و بدون روغن فقط با کمی نمک پختم و قبل از تمام شدن کامل آب و بسته شدن ته دیگ شیر نارگیل را اضافه کردم و بعد از چند جوش حاضر شد.