۱۳۹۴ بهمن ۱۲, دوشنبه

عارضه چهل سالگی و ترس از مردن و باقی نماندن و کشف و شهود در هنگام آشپزی!

از عارضه های چهل سالگی که گریبانگیر من شده یکی احساس تنهایی و دیگری درون گرا شدن است. سن که بالا میرود، دیگر حوصله بحث و جدل و دعوا و بگیر وببند هم از بین میرود. دلم میخواهد یک گوشه بنشینم و کتابی بخوانم یا آشپزی کنم و هنگام آشپزی در بحر تفکرات شبه فلسفی خودم غوطه ور شوم. بعد در انتظار جا افتادن خورش پشت میز آشپزخانه بنشینم و به همراه یک لیوان چای و یک کتاب وقت را به بهترین وجهی سپری کنم.
من عاشق آشپزی ام، به چند دلیل: 
۱- خودم عاشق غذای خوشمزه هستم و دستپخت خودم را هم خیلی دوست دارم. 
۲- آشپزی برای من یعنی جدا شدن از زمان و مکان مثل حالی که در بداهه نوازی به نوازنده دست میدهد.من با یکجور کشف و شهود آشپزی میکنم.
۳- موقع آشپزی کلی در مورد مشکلات بشریت فکر میکنم و برای همه آنها راه حل پیدا میکنم.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر