جاحظ که تالیف کتاب «التاج» را بدو منسوب می دارند، در همان کتاب می نویسد:«آیین پادشاهان ایران این بود که هر کس را پرخوار و حریص و شکم پرست می یافتند، وی را از صف محترمین جدا ساخته با زیردستان ردیف می کردند و به طبقه بذله گویان و هزل سرایان ملحق می ساختند و با دیده حقارت بدو می نگریستند.»
و چنین است که ملتی با میراث آشپزی چند هزار ساله و تنوعی بی نظیر در مزه ها و طعم هایی منحصر به فرد، هنوز هم کم و بیش سخن گفتن و نوشتن از آشپزی و تحقیق درباره آن را بی اهمیت و بلکه امری ناپسند و نشانه شکمبارگی و حرص و پرخواری می داند!
آشپزی ملی ما، کما بیش سرنوشتی مانند موسیقی ملی امان داشته، سینه به سینه به سعی و همت عاشقان به حیاتش ادامه داده و تکیه اش بر حافظه ی مردمان بوده است. اگر بخواهیم منابع مکتوب آشپزی ایرانی را بشماریم از انگشتان یک دست تجاوز نخواهد کرد.
در سالهای نه چندان دور است که آشپزی نویسی کم کم به راه می افتد. تالیفات گوناگونی به بازار می آیند و از آن میان کتاب خانم رزا منتظمی و «کتاب مستطاب آشپزی» نجف دریابندری بزرگ، نامشان بیشتر شنیده می شود.
در سالهای اخیر، به لطف اینترنت و گوگل (چه سرچ انجین و چه ترنسلیت!)، تعداد مولدین کتاب آشپزی هم زیاد شده است البته که بیشتر این «تولیدات» در حوزه آشپزی فرنگی هستند.
آشپزی ایرانی به عنوان بخش جدانشدنی فرهنگ ملی ما، نیازمند توجه و تحقیق بیشتری است. تنوع قومی و آب و هوایی سرزمین مادری امان سبب گردیده، آشپزی ایرانی گوناگونی و تعدد بی نظیری داشته باشد که برای مثال می توان از وجود بیش از ۵۰۰ نوع آش مختلف در سراسر این سرزمین نام برد. در مورد رابطه اهمیت آشپزی ملی و ارتباط آن با موضوعات تاریخی و حتی تمامیت ارضی و امنیت ملی می شود مقاله ها نوشت.
دربیشتر خانه های ما، زحمت پخت و پز بر عهده زنان خانه است و مردان از این هنر بی نصیب. اگر مردان می دانستند که چه لذتی در پخت و پز هست بی تردید وقت شایانی را به این هنر اختصاص می دادند. اصرار دارم که آشپزی هنر است و آشپز هنرمندی است که از ابزارهای بی شماری برای خلق اثرش استفاده می کند و بر حس های بینایی، بویایی و چشایی و حتی شنوایی مخاطب/خورنده اش تاثیر می گذارد.
بیایید با ورود به عرصه این هنر، با یک تیر چند نشان بزنید: اول، از این رهگذر، فرهنگ ملی و آشپزی مادری امان را بشناسیم، دوم، با بر عهده گرفتن بخشی از زحمات خانه از خورنده صرف به خالق هنرمندی تبدیل شویم و بی شک مورد ستایش همسر قرار گیریم و سوم با آموختن و تجربه کردن طبخ چند خوراک، از وابستگی به غذای ناسالم فست فود، در اوقات تنهایی، خود را برهانیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر